De mazen van het (fiscale CRS) net worden vanaf 1 januari nog wat nauwer...
Common Reporting Standard (CRS)
De Common Reporting Standard (CRS) is een internationale norm ontstaan in 2014, die het einde van het bankgeheim lijkt in te luiden voor personen die kapitaal in het buitenland geplaatst hebben.
De CRS is een rapporteringsmodel dat aan de financiële instellingen opgelegd wordt om gegevens over hun klanten te rapporteren aan de fiscale overheid van de landen, waar die klanten een fiscale woonplaats hebben. De fiscale overheid van het ene land communiceert op zijn beurt met de fiscale overheid van het andere CRS-land.
Welke gegevens worden uitgewisseld?
- Identiteit van de rekeninghouder
- Rekeningsaldi per 31 december
- Bedrag van interesten, dividenden en verkoopopbrengsten
- ...
Welk landen zijn betrokken?
Op 26 juli 2016 hadden reeds 101 landen zich geëngageerd om deze standaard te implementeren. België was één van de “early adopters” en zal vanaf 2017 de eerste uitwisseling van gegevens uitvoeren die beschikbaar zijn vanaf 1 januari 2016. Enkele andere landen zijn iets later op de boot gesprongen en zullen pas vanaf 2018 de eerste gegevens uitwisselen (het betreft dan gegevens vanaf 1 januari 2017).
De volgende landen zullen vanaf 2018 automatisch gegevens uitwisselen: Albania, Andorra, Antigua and Barbuda, Aruba, Australia, Austria, The Bahamas, Bahrain, Belize, Brazil, Brunei Darussalam, Canada, Chile, China, Cook Islands, Costa Rica, Dominica, Ghana, Grenada, Hong Kong (China), Indonesia, Israel, Japan, Kuwait, Lebanon, Marshall Islands, Macao (China), Malaysia, Mauritius, Monaco, Nauru, New Zealand, Panama, Qatar, Russia, Saint Kitts and Nevis, Samoa, Saint Lucia, Saint Vincent and the Grenadines, Saudi Arabia, Singapore, Sint Maarten, Switzerland, Turkey, United Arab Emirates, Uruguay, Vanuatu.
Vanaf welke datum?
Hebt u vanaf 1 januari 2017 vermogen in één van de bovenvermelde landen geplaatst, dan zal de Belgische fiscus daarover worden ingelicht in 2018.
Hoe gebeurt de gegevensuitwisseling?
Om deze informatie uit te wisselen maken financiële instellingen gebruik van het Tax Identificatie Nummer (TIN), en in het Frans Numéro d’identification fiscale (NIF), zodanig dat eenieder gemakkelijk geïdentificeerd kan worden.
Voor een Belgische rijksinwoner komt het NIF overeen met het rijksregisternummer, dat onder andere terug te vinden is op de achterzijde van de identiteitskaart (maar dan wel zonder vermelding van punten, streepjes, spaties,…). Vraagt uw buitenlandse bank naar uw TIN- of NIF-nummer, dan weet u waarom en waar u het kan terugvinden.
